Het Laatste Continent
Inhoud

 

Dierenwereld - Walvissen

Bultrug

 

Wetenschappelijke naam: Megaptera novaeangliae

Engelstalige naam: Humpback whale

Aantal: Minstens 80.000 walvissen

Beschermingsstatus: Veilig (IUCN, 2008)

Waar te vinden: De bultrug komt in alle wereldzeeën voor. De zomer brengt hij door in koude wateren. Tijdens de Antarctische winter verhuist de bultrug naar de evenaar om er zich voort te planten. Bultruggen leven meestal solitair, maar vrouwtjes komen elke zomer samen in vaste sociale groepen tussen leeftijdsgenoten. De groepen blijven enkele jaren dezelfde.

Lengte: 11 tot 19 meter

Gewicht: 25 tot 35 ton

Uiterlijke kenmerken: De bultrug is niet onmiddellijk de aantrekkelijkste onder de walvissen. Zijn huid is bedekt met mosselen, wratten en bulten. Zijn kleur varieert van helemaal zwart tot geheel wit, maar meestal heeft hij een donkere rug en een witte buik. De bultrug heeft lange borstvinnen die ongeveer een derde van zijn lichaamslengte bedragen. De onderzijde van zijn staartvin en vaak ook zijn flanken hebben een pigmentatie in specifieke patronen waaraan individuen te herkennen zijn. Rond zijn mond zitten vele knobbels, waarin gevoelige tastharen zitten die het dier waarschuwen bij hindernissen. Als een bultrug onderduikt kromt hij erg zijn rug waardoor de kleine rugvin als een soort bult boven water komt. Vandaar de naam van deze walvis. Tijdens het uitademen ontstaat een waternevel van ongeveer 3 meter hoog. De bultrug is een baleinwalvis. In zijn mond heeft hij geen tanden. In zijn bovenkaken hangen 270 tot 400 donker gekleurde baleinplaten.

 

Bultrug

Bultrug (foto: Bruce Irschick)

 

Voortplanting: Vrouwelijke bultruggen baren om de 2 of 3 jaar. De drachttijd bedraagt 11,5 maanden. De kalveren worden vooral in de maanden januari, februari, juli en augustus geboren. Bij de geboorte weegt het kalf anderhalf ton en is het meer dan 4 meter lang.

Voedsel: Vooral vis en krill.

Bedreigingen: Geschat wordt dat tijdens de walvisjacht in de 19de en 20ste eeuw ongeveer 250.000 bultruggen zijn gedood. Naar schatting leefden er in 1966, toen de jacht werd verboden, nog slechts 1400 dieren. De populatie is sindsdien aangegroeid. De bultrug wordt sinds 2008 niet meer als een bedreigde diersoort beschouwd. Orka’s durven wel eens jonge bultruggen aan te vallen, maar buiten wat schrammen komt de bultrug daar wel levend van af.

Weetjes:

  • De bultrug produceert het meest langdurige en meest gevarieerde gezang uit de dierenwereld. Ze kunnen meer dan 24 uur aan één stuk zingen. Wetenschappers weten niet zeker waarom bultruggen zingen. Tijdens het paarseizoen waarschijnlijk om vrouwtjes te lokken, maar onderzoekers gaan ervan uit dat de zang ook andere functies heeft.
  • Uit onderzoek blijkt dat de liederen van de bultrug eenzelfde hiërarchische structuur als mensentaal hebben. Hiermee behoort de taal van deze walvis tot een van de meest complexe communicatievormen in het dierenrijk.
  • In de winter trekt de bultrug richting evenaar. Op die manier legt hij elk seizoen 16.000 kilometer af. Dit is de grootste migratieafstand ooit gemeten voor een zoogdier.
  • Bultrug zijn trage zwemmers (4 tot 6 knopen).

Meer info:

 

 

Naar boven